Piriformis Sendromu

Piriformis Sendromu, piriformis kasının siyatik sinire baskısı sonucu oluşan, siyatik sinir tuzak nöropatisidir. Siyatik sinir, piriformis kası tarafından ayrılması sonucu kalça ve bacak ağrısı, uyluk arkasına bazen de bacak ve ayağa yayılan duyu uyarılarını algılamada bozukluk olarak tanımlanmaktadır. Siyatik sinir pelvisten çıktıktan sonra priformis kası tarafından sıkıştırılarak baskıya uğrar. Bu hastalarda dokunma duyusu ağrı olarak algılanabilir.

Piriformis Sendromunun en sık gözlenen belirtisi ağrıdır. Diğer belirtiler;

Belirtiler aniden başlayabilir, bazen de hafif şiddette başlayıp zamanla artabilir. Oturmak, özellikle sert zeminde oturmak ağrıyı artırır. Ağrı genelde kalça bölgesinde oluşur ve hastalar yürürken veya bacak bacak üstüne atma hareketinde ağrıların arttığını söylerler.

Temel olarak küçük ve büyük çapta taravmalar sonucunda ortaya çıkan yumuşak doku travmasıdır. Kalça ekleminde yapılan ameliyatlar ve ortopedi protez operasyonları da siyatik sinir ve Piriformis kasının yaralanması ve iltihaplanmasına ardından kas spazmına neden olur. Uzun süreli yürüyüşler, zorlayıcı koşular da kasın kötü kullanılmasına dolayısıyla kasa baskı olmasına neden olur. Bunun yanında sıklıkla sert zemine oturmak ve dar kıyafetler giymek kasa baskıyı artırır.

Piriformis kalçanın derinlerinde bant şeklinde uzanan bir kastır. Piriformis Sendromu, bu kasın çeşitli nedenlerle siyatik sinir üzerine baskı yapmasıyla oluşan ve ağrılara neden olan kas iskelet sistemi problemidir. Bu problem kadınlarda erkeklerden 6 kat daha fazla görülür.

Piriformis Sendromu'nun en sık görülen belirtisi kuyruk sokumu çevresinde, kalça ve beldeki yoğun ağrılardır. Bazı durumlarda ise ağrı uyluk kemiğine hatta ayağa kadar ilerleyebilir. Bacakların arkasında, ayaklarda uyuşma ve karıncalanma, yürümede zorluk ve sendeleme gibi belirtileri sebebiyle bel fıtığıyla karıştırılabilir. Ancak ikisi farklı hastalıklardır.

Piriformis Sendromu erken dönemde konservatif tedavi ile %79 oranında iyileşme göstermektedir. Akut ağrılı dönemde kalça istirahata alınarak bu başarı oranı artırılabilir. Aktif hayat süren kişiler ve sporcular uzun süre ayakta kalma ve koşma gibi aktiviteleri kısıtlayabilirler. İlaveten antienflamatuvar ilaçlar ve kas gevşeticiler verilebilir. Akut dönemde ağrılı bölge üzerine soğuk uygulama, kalça abduktor ve adduktor kaslarına germe egzersizleri ile bu dönem rahatlatılabilir. Subakut dönem ve kronik dönemde ise fizik tedavi yapılabilir.