Conn Sendromu, ikincil yüksek tansiyonun en yaygın sebeplerinden biridir. Bu sendrom, böbrek üstü bezlerinden aşırı miktarda aldosteron salgılanması ile karakterizedir. Böbrek üstü bezleri, böbreklerin üst kısmında yer alan küçük, üçgenimsi organlardır. Bu bezler, birçok organ sistemini etkileyen ve düzenleyen hormonları üreten ve salgılayan hormonal sistemin bileşenlerindendir. Aldosteron, böbrek üstü bezlerinin dış katmanı olan kortekste üretilir ve kan hacmi, kan basıncı ve elektrolit dengesini korumak için önemli bir rol oynar. Üretimi normalde böbreklerce üretilen renin enzimi ile düzenlenir. Kan basıncının düşük olması, böbreklere giden kan akımının azalması ya da sodyum eksikliği gibi durumlar renin seviyelerini artırır ve buna bağlı olarak aldosteron düzeylerinde de artış olur. Renin düzeyleri azaldığında ise aldosteron üretimi de azalır.

Birincil aldosteronizm olarak da bilinen Conn Sendromunda, bir ya da birden fazla sayıda iyi huylu böbrek üstü bezi tümörleri, hiperplazi, bilinmeyen sebepler veya nadiren böbrek üstü bezi kanseri nedeniyle yoğun miktarlarda aldosteron üretilir.

Sebebi ne olursa olsun, yüksek aldosteron seviyeleri kan potasyum düzeyinde azalmaya, kan pH'ında artışa ve nadiren kan sodyumunda yükselmeye yol açabilir. Bu durum genellikle çok az ya da spesifik olmayan belirtilere yol açar. Önemli derecede hipokalemi veya hipertansiyonu olan kişilerde sık sık idrara çıkma, artan susuzluk hissi, yorgunluk, güçsüzlük, geçici felçler, çarpıntılar, kas krampları ve karıncalanmalar gibi belirtiler görülebilir.

Tedavi edilebilen birkaç hipertansiyon nedeninden biri olan Conn Sendromu için tanı koymak oldukça önemlidir. Her insanda birincil aldosteronizm gelişebilir, ancak genellikle 30 ile 50 yaşları arasındaki erişkinlerde daha sık görülür ve bu durum kadınlarda erkeklerden daha fazla rastlanır. Uzmanlar, kan basıncı yüksek olan ve kan potasyum düzeyi düşük kişilerin birincil hiperaldosteronizm açısından değerlendirilmesi gerektiğini belirtmektedir.

Standart kan basıncı düşürücü tedavilere dirençli olan hastalarda Conn Sendromu hastalığından şüphelenilir.

İkincil aldosteronizmin birincil aldosteronizmden ayırt edilmesi gerekmektedir. Eğer bu durum Conn Sendromu değilse, renin düzeyini yükselten her anomali göz önünde bulundurulmalıdır. Örneğin, böbreklere giden kan akımının düşmesi, düşük kan basıncı veya idrar sodyum düzeyinde azalma gibi sebepler olabilir. Bu noktada en önemli neden, böbreklere kan taşıyan damarlarda daralma olarak bilinen renal arter stenozudur. İkincil hiperaldosteronizmin diğer sebepleri arasında siroz, konjestif kalp yetmezliği, böbrek hastalığı ve gebelik toksemisi sayılabilir.

Conn Sendromunun tedavisi, altta yatan duruma ve belirtilerin şiddetine bağlı olarak değişir. Genel olarak, tedavi seçenekleri şunları içerir:

Adrenalektomi, özellikle tek taraflı aldosteron üreten adenom durumlarında oldukça etkilidir ve hastaların çoğunda kan basıncında ve potasyum düzeylerinde düzelme sağlar. İlaç tedavisi, cerrahiye uygun olmayan hastalarda veya iki taraflı adrenal hiperplazi bulunan hastalarda tercih edilir.

Conn Sendromu, erken tanı ve uygun tedavi ile yönetilebilen bir durumdur. Hipertansiyon ve elektrolit dengesizliği gibi komplikasyonların önlenmesi için düzenli doktor kontrolleri ve tedavi planına uyum önemlidir.